Published by Inge Geerdens, on 29/10/2008
Ondernemingen getroosten zich heel wat inspanningen om het hart van hun medewerkers te veroveren en nog meer om nadien de liefde warm te houden. Teambuildingactiviteiten, feestjes, exclusieve evenementen, zelfs citytrips… Je kan het zo gek niet bedenken of onze bedrijven doen het. Retentiemanagement heet dat en in deze tijden van talentschaarste staat het bij veel bedrijfsleiders hoog op het prioriteitenlijstje.
Dat is trouwens ‘van moeten’, als we de media mogen geloven. Voor de medewerkers zijn dat soort activiteiten een vanzelfsprekendheid geworden. En het liefst krijgen ze nog de keuze om er al dan niet aan mee te doen ook. Ik heb het daar wel moeilijk mee. Het lijkt wel of retentiemanagement onze hoofdtaak hoort te zijn, terwijl je er niet altijd veel dankbaarheid voor terugkrijgt. Heel wat medewerkers zijn bovendien behoorlijk opportunistisch ingesteld. Bij de concurrentie doen ze ook aan retentiemanagement, weet u wel, dus verkassen ze alsnog voor peanuts.
Toch investeer ook ik heel wat in de sfeer op kantoor. Teambuilding is me best een (financiële) inspanning waard. Losse, spontane initiatieven ook. Samen de kroeg in na het werk, aanwezig zijn op het huwelijk van medewerkers, een bedrijfsfeestje, een etentje met partners en kinderen erbij of gewoon een paar rondjes joggen met collega’s onder de middag; ik draai er mijn hand niet voor om. Dat mijn persoonlijke ‘work-life-balance’ al betere tijden gekend heeft, maakt weinig uit. Betrokkenheid stimuleren, daar gaat het om. Liever dat dan op zoek te moeten naar een vervanger.
Ik ben overigens niet de enige ondernemer voor wie retentiemanagement een aandachtspunt blijft. Onlangs nam ik deel aan een debat met, behalve een schare ondernemers, Vlaams minister-president Kris Peeters aan tafel. Ook daar kwam retentiemanagement uitvoerig aan bod. De aanwezige ondernemers wierpen de Vlaamse numero uno voor de voeten dat de overheid het hun niet bepaald makkelijk maakt om personeel te behouden. Heel wat werknemers kiezen eieren voor hun geld. Zodra de kans zich voordoet, maken ze de grote sprong voorwaarts, richting overheid. Daar valt natuurlijk wat voor te zeggen. Een job in overheidsverband staat nog steeds garant voor stabiliteit, werkzekerheid en flexibiliteit. Troeven die elke andere vorm van retentiemanagement eigenlijk overbodig maken.
Wij ondernemers kunnen onze werknemers enkel het grote avontuur voorschotelen. Zeker als het om een kmo gaat. Boeiend, dat wel, maar het gros van de mensen heeft een broertje dood aan avontuur. Als dat niet het geval zou zijn, had ons land vandaag geen huizenhoog probleem gehad om entrepreneurs voort te brengen. Maar dat is een andere discussie.
(Deze column verscheen eerder in De Tijd)
Your email address will not be published. Required fields are marked*