Published by Inge Geerdens, on 17/05/2009
Onlangs gaf ik een lezing aan een business school over de economische crisis. Uit de reacties van de aanwezigen bleek eens te meer dat heel wat mensen er nog steeds van uitgaan dat de crisis wel zal koelen zonder blazen.
Bovendien vinden ze het nu welletjes dat er zoveel aandacht gaat naar het geklaag en pessimisme van een aantal doemdenkers. Struisvogelpolitiek, als u het mij vraagt. Maar stilaan tekent er zich toch een grote kloof af tussen mensen die behoedzaam een waarschuwende vinger opsteken en anderen die van de crisis niet willen weten. En dat in weerwil van alle onheilstijdingen in zowel de lokale als internationale media. Eens te meer vrees ik dat de overgrote meerderheid van de Belgen tot de tweede groep behoort.
Natuurlijk besef ik wel dat de wereld niet zal vergaan. Zelfs als de mens al miljoenen jaren verdwenen is, zal de aarde nog heel lang rond haar as spinnen. Finaal zijn we allemaal eendagsvliegen. Dramatiseren is dus voor niets nodig. Maar met filosoferen en relativeren alleen gaan we er ook niet komen. We zullen aardig opkijken eens de crisis voorbij is. Dat geef ik u op een blaadje. Een andere wereld dient zich aan en daar is geen ontkomen aan.
Ik merk het bij mijzelf. Door de crisis moet je als ondernemer extra creatief uit de hoek te komen om je hoofd boven water te houden. Bedrijven onder druk gaan harder dan ooit op zoek naar vaak goedkopere alternatieven. Zo wou ik onlangs een eenvoudige cartoon laten ontwerpen om mijn bedrijf op een directe en ludieke manier te promoten. Wel, ik heb daarvoor beroep gedaan op een Indiaas bedrijf. Het kostte me een handvol dollars, terwijl ik voor gelijkaardige diensten in ons land al vlug ettelijke honderden euro’s neergeteld had.
Ongetwijfeld redeneren tal van andere ondernemers en bedrijfsleiders van kmo’s ook op die manier en dat is toch wel nieuw en opvallend. Ook kmo’s gaan outsourcen naar opkomende en vooral goedkopere economieën. Vroeger deden enkel grote bedrijven en multinationals dat, nu springen ook de kleintjes noodgedwongen mee op de kar. Dat is niet minder dan een aardverschuiving in onze kenniseconomie.
Want denkt u nu echt dat we dit proces na de crisis zullen terugdraaien? Nee hoor, wie geproefd heeft van buitenlandse, kwalitatieve en goedkope diensten en producten keert heus niet om patriottische redenen naar de heimat terug. Na de crisis hebben we een heel nieuwe economie. De globalisering is een feit, de globale concurrentie ook voor heel wat ondernemers. Heel wat jobs die nu in ons landje verdwijnen, zijn voorgoed verloren. Jammer. Begrijpt u nu waarom ik het heb over de loodzware gevolgen van de crisis, vandaag en morgen ?
(Deze column verscheen eerder in De Tijd en de blog van CVwarehouse)
Globalisering en werk verplaatsen naar het buitenland zal niet meer weg gaan – maar dat heeft weinig met “crisis” te maken.
Dat KMOs steeds zoveel mogelijk waar voor hun geld hebben gekregen is niet nieuw en met de nodige creativiteit kan dat zelfs binnen belgië (bv. door inschakelen van stageairs, jobstudenten, etc). Het is wel een feit dat de Belgische loonschalen onder druk zullen komen – een bepaald minimumloon ontvangen omdat je “toevallig” een bepaald diploma hebt is inderdaad niet bevorderend om werk in België te houden…
Maar werk wordt hier zelfs “weggejaagd”. Zo is het in België nog steeds zeer moeilijk om aan werkvergunningen te geraken – zelfs voor informatici ! Mijn programmeurs bij jobEQ.com zijn na een stageperiode in België terug naar hun thuisland moeten vertrekken: het goede nieuws is dat het mij minder kost. Het slechte nieuws is dat het moeilijker werken is dan als ze in België hadden kunnen blijven.
Conclusie: België zou beter een ander migratiebeleid voeen, en net zoals bv. Australië en Canada hooggeschoolden en mensen die in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien met open armen ontvangen. De crisis veranderd daar niets aan: het heeft mer te maken met bv. de demografie
Your email address will not be published. Required fields are marked*