Integraal verkeerd leren

Published by Marc Vermeulen, on 04/03/2010

Je bent vaak erg veel te jong om dingen te leren. Neem onze zoon Sander nu, die zijn eerste jaar vertaler Frans-Spaans (keuzevak mengelen van alcoholische vochten) aan het doen is. Eén van de valkuilen die ooit een werkgroep heeft opgesteld voor kandidaat-vertalers op weg naar een beroep is: de wijsbegeerte. Ze moeten toen gedacht hebben: die jongens en meisjes zijn stilaan dames en heren, dus zullen we hen het vak Filosofie aanbieden. Dat helpt hen op de juiste denkweg.

Tractatus ik begrijp Logico het al philosophicus niet meer 

Tjonge, die 18-jarigen zijn nauwelijks in staat om een degelijke conversatie te houden, hun hersenkwabben zijn pas rond hun 21 volgroeid, en nu al moeten ze de Tractatus Logico-Philosophicus enigszins proberen te vatten. Om wat te doen, professor en beste geleerde commissie? Het antwoord is allicht: om docenten te kunnen laten zeggen: ik doceer filosofie in het eerste jaar. Meer niet. Wat snapt zo’n gast nu van al de gefilosofeer? Wat zou je dat op die leeftijd in een context kunnen steken?

Niet op je achttiende, maar later dan misschien? Ik heb het – echt waar – bij enkele tientallen dertigers, veertigers nagevraagd: zou zo’n wijsgerig vak je nu misschien van nut zijn? Ze knikten hongerig en met lichtjes in de ogen van herkenning dat het hen een reuze oriëntatie zou geven. Later wel, maar toch niet voor je 25 bent?

En die hordes handelswetenschappers, ingenieurs en geleerde masters in de vrij exacte vakken? Die konden vers van de hoger onderwijsbanken perfect ontcijferen wat hier staat:

Integraal onjuiste opleiding

Maar later? Na het afstuderen bleek al dat ingewikkelde gedoe niet nodig en was het ongeleerde van immens belang. Hier geldt de wet van het omgekeerde nut: de hoeveelheid leerstof op de leeftijd 18-23 is omgekeerd evenredig met het praktische nut in de leeftijd 24-65. Dus verdienen trainers zoals ik de kost met het herformatteren van die exacte (ondertussen leidinggevende) hoofden tot iets toonbaars.