Published by Guests, on 22/02/2017
Door Danielle Krekels (CoreTalents)
‘Diversiteit brengt tonnen meer geld op’: weten ze dat eigenlijk wel bij HR? En: hoe divers en inclusief is HR zelf?
McKinsey bewees het ruim 10 jaar geleden al: bedrijven met meer diversiteit bij hun medewerkers boeken significant hogere winsten dan bedrijven die uniform blijven, lees ‘vooral blank, autochtoon en mannelijk’.
Fons Leroy roept in HR.Square 167 (februari 2017) onze HR-managers op om te kijken naar de diversiteit binnen hun eigen afdeling.
– Hoeveel kleurtjes vinden we daar?
– Hoeveel verschillende nationaliteiten?
– Hoeveel vrouwen in hogere functies?
– Hoeveel mensen met een handicap?
Ook de podia op HR-conferenties worden steevast bevolkt door stukken meer mannen dan vrouwen, laat staan vrouwen – en zelfs mannen – met een kleurtje of een fysieke handicap. Nochtans zijn er in de uitvoerende HR-functies beduidend meer vrouwen dan mannen actief.
Een zeer ervaren HR-manager komt in een grote KMO. Haar 5 collega’s in het MT zijn mannen. Maar vermits ze uit technische organisaties komt waar toch vooral veel mannen werken, is er voor haar geen vuiltje aan de lucht. Tot … een MT-vergadering wordt belegd op de plek waar ze elk jaar naartoe trekken. Fijn hotel, uitstekend restaurant, met enkele extra services die liever niet hardop aan de partners thuis wordt verteld. Probleem: de nieuwe HR-manager is een vrouw, en dat laatste extraatje is niet iets waar een vrouw mee zal kunnen lachen, vermoeden ze. Toegegeven: het is ook wel over ’t randje, maar ook altijd een bron van heel veel plezier – en dat mag toch wel eens, zo één keer per jaar? De bedrijfsleider besluit de nieuwe HR-manager te ‘vergeten’. Natuurlijk komt dit uit. Natuurlijk staan de mannelijke MT-leden met rode kaken. Natuurlijk stap de HR-manager op. ‘The old boys network’ op z’n smalst. (Maar durf niet hardop te zeggen dat die nog steeds welig tiert, want dan ben je een bitch.) Ik ben trouwens razend benieuwd wat een moslim HR-manager zou hebben gedaan … En wat het MT in dit bedrijf van Trump en zijn houding tegenover vrouwen en allochtonen vindt …
Data driven HR is een hot topic. En terecht. Hoe wil HR de harde cijfers over de hogere ROI dankzij meer diversiteit & inclusie een plaats geven in hun eigen organisatie? Wie kijkt echt verder dan zijn (of haar) neus lang is?
Zolang zelfs aanwervingen nog gebeuren op het buikgevoel van de HR-medewerkers (‘er was geen klik’, een veel gehoorde uitspraak van HR als het bijvoorbeeld over ingenieurs en wetenschappers gaat), hoe kunnen we dan spreken van ‘professioneel HR-beleid’?
Wanneer wordt HR wakker?
Wanneer stopt ze de hand in eigen boezem, excusez le mot?
(Dit artikel verscheen initieel op LinkedIn)
Your email address will not be published. Required fields are marked*