Published by Guests, on 04/05/2020
Door Steven Van Belleghem (Nexxworks)
Door de coronacrisis maken we de grootste opleiding ooit mee in het gebruik van digitale tools. Maar ik snak naar de dag dat ik weer ‘mag’ gaan werken.
Mensen die in februari nog grote tegenstanders waren van e-commerce zijn op enkele weken tijd noodgedwongen van gedachte veranderd. Consumenten ontdekken dat je zowat alles online kan kopen.
Al in de eerste week van de crisis kondigde Amazon aan dat het meer dan 100.000 extra medewerkers nodig heeft om aan de vraag te voldoen. Het Chinese JD zag een verdubbeling van het aantal mobiele bestellingen van maaltijden tijdens de quarantaineperiode. De wereld heeft de voorbije weken de kunst van het virtuele aperitieven ontdekt. Ook mijn ouders hebben de noodzaak ingezien te leren communiceren via FaceTime. Het is de enige manier om hun kinderen en kleinkinderen nog eens te zien.
De digitale barrières sneuvelen in groten getale, en die barrières komen nooit meer terug. Mensen hebben de geneugten van het digitale meer dan ooit ontdekt, ze weten nu hoe het moet. Dat gedrag wijzigt niet meer, ook niet wanneer de coronamaatregelen niet langer van kracht zijn.
Hetzelfde geldt voor thuiswerken en virtueel vergaderen. Na de crisis zal het aantal digitale vergaderingen hoger blijven dan voor de crisis. Deze ochtend hadden wij met ons bedrijf een virtuele board meeting. Om eerlijk te zijn: ik vond dat een efficiënte manier van vergaderen. We konden alles rustig bespreken en niemand hoefde zich te verplaatsen. Niets op aan te merken. Wat een geluk dat we deze crisis meemaken in een tijd met zoveel digitale mogelijkheden. Beeld je in hoe dat geweest moet zijn voor de komst van het internet en mobiele technologie.
En toch. Die digitale board meeting was efficiënt en werkte goed, maar was minder aangenaam dan een echte meeting. De korte babbel met iedereen voor en na de meeting valt volledig weg, de lichaamstaal is helemaal anders en op de een of andere manier vind ik online vergaderen vermoeiender dan een fysieke meeting.
Ik mis de dynamiek van de echte wereld. Digitale tools zijn goed om de efficiëntie te verhogen, maar de wereld heeft meer nodig dan dat. Het doorgeven van energie aan elkaar, aan een team, werkt zoveel sterker in een fysieke omgeving.
De komende weken gaan we allemaal honderden virtuele vergaderingen en bijeenkomsten tegemoet. Daarna zal de wet van de schaarste sterker spelen dan ooit. Die wet zegt: als iets schaars wordt, dan stijgt het in waarde. Wel, de komende weken zal de fysieke wereld heel schaars aanwezig zijn in ons bestaan. Net daardoor stijgt bij elk van ons de waardering voor de echte wereld.
Zodra de crisis voorbij is, zullen we met zijn allen verlangen naar echte meetings, naar fysieke bijeenkomsten. Er zullen nog nooit zoveel mensen blij geweest zijn opnieuw naar het werk te mogen. In plaats van ‘ik moet gaan werken,’ wordt het opnieuw ‘ik mag gaan werken’. Ik kan niet wachten om onze kinderen weer te herenigen met hun grootouders. Deze crisis zal ertoe leiden dat we echt menselijk contact zowel privé als professioneel meer gaan waarderen dan ooit.
Begrijp me niet verkeerd: ik ben een grote fan van digitale interfaces. Ik spendeer mijn professionele leven aan praten en schrijven over de impact van technologie op klantenrelaties. Mij hoef je dus niet te overtuigen dat het digitale sterker uit deze crisis komt. Maar evenzeer komt het oprecht menselijke contact hier sterker uit. Ik kan niet wachten op de dag dat ik weer ‘mag’ gaan werken.
(Dit artikel verscheen initieel op tijd.be)
Your email address will not be published. Required fields are marked*